Na świecie ziele angielskie znane jest pod różnymi nazwami: pieprz angielski, pieprz pachnący, piment, pieprz goździkowy, nowe korzenie. Roślina ta pochodzi z Ameryki Południowej, używali jej już Aztecy. Do Europy trafił po wyprawach Kolumba. Ziele angielskie zawiera taką samą substancję w olejku lotnym, eugenol, co goździki. Poza tym zawiera żywice, garbniki, cukry, kwasy jabłkowy i gallusowy. Używa się go w przemyśle kosmetycznym i farmaceutycznym. Napar z ziela pomaga przy zaburzeniach żołądkowych i łagodzi biegunkę. Ziele ma przyjemny, korzenny zapach i lekko piekący smak. W kulinariach używa się do przyprawiania mięs, wędlin, konserw mięsnych. Można go dodawać, w całości albo po zmieleniu, do sosów, smażonych ryb, sałatek rybnych, zup jarzynowych, dziczyzny, galaret. Jest składnikiem marynat do warzyw i grzybów. W małej ilości poprawia smak deserów, kompotów i ciast świątecznych. W wielu potrawach zastępuje pieprz, ale na leży pamiętać, że jest bardzo aromatyczny i nie można przesadzać z jego ilością. Jest składnikiem wielu mieszanek przyprawowych.
