Mając naście lat o kuchni nie myśli się jak o miejscu, w którym spędza się większość dnia. Przeczytaj wywiad z Łukaszem, prowadzącym bloga Kuchnia Łukasza i przekonaj się, że nastolatki naprawdę potrafią gotować!
Łukasz swoją pasję odkrył już dawno i dziś doskonale wie, że to właśnie z kulinariami zwiąże swoją przyszłość. Stara się, by przepisy, które publikuje na blogu były proste i dla każdego. Udowadnia, że nie trzeba posiadać wielkich umiejętności, by stworzyć dobre, a jednocześnie ładne danie.
Bloger mieszka na Litwie, gdzie od najmłodszych lat próbuje swoich sił w gotowaniu. Za co ceni kuchnię polską? Zobacz!
Jesteś bardzo młodym blogerem. Czy z twoich przepisów korzystają głównie rówieśnicy, czy inspirujesz także starsze osoby?
Zauważyłem, że najczęściej z moich przepisów korzystają ludzie powyżej 25. roku życia, bo to właśnie oni stanowią największą część czytelników bloga. Przeważnie są to kobiety, bo wiadomo, że one na co dzień gotują częściej.
Cieszy mnie także fakt, że moi rówieśnicy także korzystają z przepisów Kuchni Łukasza. Bardzo się cieszę, gdy otrzymuję od kolegów zdjęcia potraw zrobionych wg moich przepisów. Pamiętam jak bardzo byłem zdziwiony, gdy pewnego razu kolega z klasy opowiadał, jak robił babeczki czekoladowe z mojego przepisu i jak dobre mu wyszły, a on gotuje naprawdę słabo…
Momenty, w których widzę, że ludzie korzystają z moich przepisów wywołują uśmiech na twarzy.
Wiemy, że najbardziej lubisz przygotowywać słodkości. Czy zdradzisz nam przepis na swój ulubiony deser?
Nie jest to może deser, ale jest to słodki, a zarazem lekko słony sos – solony karmel. Uwielbiam go i prawie zawsze mam słoiczek domowego solonego karmelu w lodówce.
Czy z gotowaniem wiążesz swoją przyszłość zawodową? Jakie są twoje plany na kolejnych 10 lat?
Tak! Już od 7. roku życia planowałem, że zostanę kucharzem. Teraz mam jeden cel – studia gastronomiczne we Francji. W którym zakątku Francji - jeszcze nie wiem, ale wiem co chcę robić w życiu. Strasznie się z tego cieszę, bo jednak moi rówieśnicy czasami mają trudności z wyborem kierunku, ja tego nie doświadczam. Aby spełnić to marzenie już od 9 miesięcy intensywnie uczę się języka francuskiego.
Czy uważasz, że gotowanie to ciężka praca? Jak dużo energii pochłania prowadzenie bloga?
Gotowanie nie jest łatwe. I tak, gotowanie to dla mnie prawdziwa sztuka, która potrzebuje wysiłku. Jednak przeglądając bloga nie znajdziecie tam potraw trudnych do zrobienia właśnie dlatego, że wychodzę z założenia, że każdą potrawę można zrobić szybciej, prościej i nie mniej smacznie. Można robić tiramisu przez 30 minut, a można je zrobić w 5 minut, i uwierzcie, ono wcale nie straci na smaku!
Jednak jest wiele potraw, na robieniu których po prostu nie da się spędzić w kuchni mniej niż 2 godziny…w tym tkwi też magia kuchni, bo kiedy coś się robi z pasją, to nie zwraca się uwagi na zegarek.
Prowadzenie bloga to tak naprawdę niełatwa praca. Przygotowanie wpisu na bloga zajmuje od 3 do 6 godzin, ale czasami opracowanie dobrego wpisu zajmuje aż 12 godzin! Dobranie proporcji składników, sesja zdjęciowa, obróbka zdjęć, dobry opis przepisu, wielokrotne sprawdzanie tekstu – dopiero wtedy wpis trafia na bloga. Do tworzenia przepisów podchodzę bardzo starannie i skrupulatnie, bo jednak uświadamiam sobie, że z tych przepisów korzystają ludzie, więc zależy mi na tym, aby moje przepisy zawsze im wychodziły!
Trudno jest znaleźć czas na pisanie bloga. Szkoła, harcerstwo, szkoła muzyczna, nauka francuskiego, to wszystko pochłania strasznie dużo mojego czasu, dlatego ostatnio trudno jest mi znaleźć chwilkę na tworzenie wpisów, ale spokojnie, gotować nie przestaję, każdego dnia coś pichcę w kuchni. Jak tylko znajduję wolną godzinkę, to chętniej ją spędzam w kuchni, niż przy komputerze, albo na komórce.
Czy jest jakiś produkt (owoc, warzywo, mięso itp.), którego nie zjadłbyś za żadne skarby?
Raczej takiego produktu nie ma. Uważam, że nie ma produktów, których nie da się lubić, po prostu możliwe, że jeszcze nie jedliście go w takiej postaci, w jakiej by Wam zasmakował.
Jakie błędy w kuchni zdarzało ci się popełniać?
Było ich wiele… Zaczynając od pierwszego ciasta, które zrobiłem w wieku 6 lat. Robiłem ciasto drożdżowe z przepisu mamy. Nie wiedziałem czym są drożdże i po prostu pomyślałem: A po co je dodawać? Bez nich też wyjdzie! W końcu wyszedł zakalec… Ale człowiek uczy się na błędach i ja też się uczę na swoich błędach kulinarnych, które jak każdy również popełniam.
Czy jeśli w przyszłości będziesz miał dzieci, nauczysz je gotować oraz pozwolisz na to, by uczestniczyły w przygotowywaniu dań?
Pewnie! Będę starał się przekazać im całą swoją wiedzę, oczywiście nic na siłę, nie będę ich do tego zmuszać.
Co najbardziej cenisz w tradycyjnej kuchni litewskiej, a co podoba Ci się w polskiej kuchni?
Bliższa mojemu sercu jest kuchnia litewska, moim zdaniem jest bardziej autentyczna, taka, jakiej nie znajdzie się nigdzie więcej na świece! Kuchnia litewska składa się w 80% (jeżeli nie więcej) z ziemniaków i są to potrawy zazwyczaj bardzo ciężkie, ale też bardzo smaczne. Lubię w niej prostotę, bo dania są zazwyczaj bardzo łatwe do przygotowania.
Kuchnię polską też lubię, jednak znam ją mniej niż litewską. W kuchni polskiej lubię różnorodność, bo jest w niej naprawdę wiele dań i każde z nich jest inne, bo nawet te same danie przygotowuje się w różnych regionach Polski inaczej, a w każdym domu jeszcze trochę inaczej.
Łukasz swoją pasję odkrył już dawno i dziś doskonale wie, że to właśnie z kulinariami zwiąże swoją przyszłość. Stara się, by przepisy, które publikuje na blogu były proste i dla każdego. Udowadnia, że nie trzeba posiadać wielkich umiejętności, by stworzyć dobre, a jednocześnie ładne danie.
Bloger mieszka na Litwie, gdzie od najmłodszych lat próbuje swoich sił w gotowaniu. Za co ceni kuchnię polską? Zobacz!
Jesteś bardzo młodym blogerem. Czy z twoich przepisów korzystają głównie rówieśnicy, czy inspirujesz także starsze osoby?
Zauważyłem, że najczęściej z moich przepisów korzystają ludzie powyżej 25. roku życia, bo to właśnie oni stanowią największą część czytelników bloga. Przeważnie są to kobiety, bo wiadomo, że one na co dzień gotują częściej.
Cieszy mnie także fakt, że moi rówieśnicy także korzystają z przepisów Kuchni Łukasza. Bardzo się cieszę, gdy otrzymuję od kolegów zdjęcia potraw zrobionych wg moich przepisów. Pamiętam jak bardzo byłem zdziwiony, gdy pewnego razu kolega z klasy opowiadał, jak robił babeczki czekoladowe z mojego przepisu i jak dobre mu wyszły, a on gotuje naprawdę słabo…
Momenty, w których widzę, że ludzie korzystają z moich przepisów wywołują uśmiech na twarzy.
Wiemy, że najbardziej lubisz przygotowywać słodkości. Czy zdradzisz nam przepis na swój ulubiony deser?
Nie jest to może deser, ale jest to słodki, a zarazem lekko słony sos – solony karmel. Uwielbiam go i prawie zawsze mam słoiczek domowego solonego karmelu w lodówce.
Czy z gotowaniem wiążesz swoją przyszłość zawodową? Jakie są twoje plany na kolejnych 10 lat?
Tak! Już od 7. roku życia planowałem, że zostanę kucharzem. Teraz mam jeden cel – studia gastronomiczne we Francji. W którym zakątku Francji - jeszcze nie wiem, ale wiem co chcę robić w życiu. Strasznie się z tego cieszę, bo jednak moi rówieśnicy czasami mają trudności z wyborem kierunku, ja tego nie doświadczam. Aby spełnić to marzenie już od 9 miesięcy intensywnie uczę się języka francuskiego.
Czy uważasz, że gotowanie to ciężka praca? Jak dużo energii pochłania prowadzenie bloga?
Gotowanie nie jest łatwe. I tak, gotowanie to dla mnie prawdziwa sztuka, która potrzebuje wysiłku. Jednak przeglądając bloga nie znajdziecie tam potraw trudnych do zrobienia właśnie dlatego, że wychodzę z założenia, że każdą potrawę można zrobić szybciej, prościej i nie mniej smacznie. Można robić tiramisu przez 30 minut, a można je zrobić w 5 minut, i uwierzcie, ono wcale nie straci na smaku!
Jednak jest wiele potraw, na robieniu których po prostu nie da się spędzić w kuchni mniej niż 2 godziny…w tym tkwi też magia kuchni, bo kiedy coś się robi z pasją, to nie zwraca się uwagi na zegarek.
Prowadzenie bloga to tak naprawdę niełatwa praca. Przygotowanie wpisu na bloga zajmuje od 3 do 6 godzin, ale czasami opracowanie dobrego wpisu zajmuje aż 12 godzin! Dobranie proporcji składników, sesja zdjęciowa, obróbka zdjęć, dobry opis przepisu, wielokrotne sprawdzanie tekstu – dopiero wtedy wpis trafia na bloga. Do tworzenia przepisów podchodzę bardzo starannie i skrupulatnie, bo jednak uświadamiam sobie, że z tych przepisów korzystają ludzie, więc zależy mi na tym, aby moje przepisy zawsze im wychodziły!
Trudno jest znaleźć czas na pisanie bloga. Szkoła, harcerstwo, szkoła muzyczna, nauka francuskiego, to wszystko pochłania strasznie dużo mojego czasu, dlatego ostatnio trudno jest mi znaleźć chwilkę na tworzenie wpisów, ale spokojnie, gotować nie przestaję, każdego dnia coś pichcę w kuchni. Jak tylko znajduję wolną godzinkę, to chętniej ją spędzam w kuchni, niż przy komputerze, albo na komórce.
Czy jest jakiś produkt (owoc, warzywo, mięso itp.), którego nie zjadłbyś za żadne skarby?
Raczej takiego produktu nie ma. Uważam, że nie ma produktów, których nie da się lubić, po prostu możliwe, że jeszcze nie jedliście go w takiej postaci, w jakiej by Wam zasmakował.
Jakie błędy w kuchni zdarzało ci się popełniać?
Było ich wiele… Zaczynając od pierwszego ciasta, które zrobiłem w wieku 6 lat. Robiłem ciasto drożdżowe z przepisu mamy. Nie wiedziałem czym są drożdże i po prostu pomyślałem: A po co je dodawać? Bez nich też wyjdzie! W końcu wyszedł zakalec… Ale człowiek uczy się na błędach i ja też się uczę na swoich błędach kulinarnych, które jak każdy również popełniam.
Czy jeśli w przyszłości będziesz miał dzieci, nauczysz je gotować oraz pozwolisz na to, by uczestniczyły w przygotowywaniu dań?
Pewnie! Będę starał się przekazać im całą swoją wiedzę, oczywiście nic na siłę, nie będę ich do tego zmuszać.
Co najbardziej cenisz w tradycyjnej kuchni litewskiej, a co podoba Ci się w polskiej kuchni?
Bliższa mojemu sercu jest kuchnia litewska, moim zdaniem jest bardziej autentyczna, taka, jakiej nie znajdzie się nigdzie więcej na świece! Kuchnia litewska składa się w 80% (jeżeli nie więcej) z ziemniaków i są to potrawy zazwyczaj bardzo ciężkie, ale też bardzo smaczne. Lubię w niej prostotę, bo dania są zazwyczaj bardzo łatwe do przygotowania.
Kuchnię polską też lubię, jednak znam ją mniej niż litewską. W kuchni polskiej lubię różnorodność, bo jest w niej naprawdę wiele dań i każde z nich jest inne, bo nawet te same danie przygotowuje się w różnych regionach Polski inaczej, a w każdym domu jeszcze trochę inaczej.
pyszalka