Gorące sosy emulsyjne znane są w Polsce od XIX wieku. Sosy szodonowe pochodzą z kuchni włoskiej. Nazwa sosu „zabaione” zamieniona we Francji na „sabayon” stała się w Polsce „szodonem” lub krócej „szodo”. Inny sos emulsyjny – bearneński – został stworzony we Francji dopiero w latach 30.XIX wieku. Wcześniej przygotowywano sosy: holenderski i muślinowy. Przygotowanie gorących sosów emulsyjnych ułatwia francuską metodę gotowania „au bain Marie”. Jej nazwa została spolszczona w słowie „bemar” – używanym także dzisiaj dla określenia naczynia ogrzewanego wodą. Sosy emulsyjne, do których obok sosów gorących należy także majonez, powstają dzięki właściwości żółtek, które w trakcie ucierania łączą się z tłuszczami w jednorodną substancję, tzw. emulsję. Gorące sosy emulsyjne najłatwiej jest przygotować w garnku wstawionego do większego garnka z gotującą się wodą. Można w ten sposób kontrolować temperaturę sosu i nie dopuścić do jego zwarzenia, czyli oddzielenia składników.
