Topinambur póki co jest jeszcze przez nas mało wykorzystywany w kuchni, a znany jest dłużej niż ziemniaki. Został on przez nie wyparty. Do Europy sprowadzono go w XVII wieku. Jego nazwa potoczna to słonecznik bulwiasty. We Francji uprawiany jest w ogródkach, u nas rośnie on raczej dziko i ludzie nie wiedzą że można go jeść. Ja często spotykam go właśnie na łąkach, ogrodach i skwerach.
Bulwy topinamburu najlepiej wykopywać po pierwszych przymrozkach. Nie należy ich przechowywać za długo bo więdnie. Obiera się go jak młode ziemniaki, czyli skrobie. Żeby nie ściemniał należy do wody dodać odrobinę octu albo kwasku cytrynowego. W świecie występuje wiele odmian topinamburu, w Polsce uprawnie zarejestrowane są dwie. Ma smak orzechowy i słodki, można go porównać do karczocha. Kwitnie żółtymi kwiatkami, a w ziemi wyrastają jadalne bulwy. Jest bardzo zdrowy, polecany szczególnie przy spadku odporności. W przeciwieństwie do ziemniaków nie zawiera skrobi tylko inulinę. Z tego względu musi on zostać przetworzony bo nie jest trawiony przez człowieka. Indianie poddawali ją fermentacji w kopcach wtedy to inulina rozkładała się na przyswajalne dla człowieka cukry. Obniża cholesterol, ma właściwości przeciw miażdżycowe. Sproszkowany topinambur używany jest jako środek dietetyczny, daje uczucie sytości i kierowany jest dla diabetyków. Można go kupić w aptece. Jest niskokaloryczny w 100 g ma tylko 20 kcal. W kuchni można nim zastąpić ziemniaki, makarony, ryż, kaszę.
Polecam pieczony! Ja go dodaję do mięs podczas pieczenia, można nim także nadziewać mięsa. Z gotowanego fajne są zupy kremy ale nie tylko. Ze smażonego można zrobić chipsy, albo frytki. Także topinambur ma wiele zastosowań, dlatego gorąco zachęcam do poznania tego ciekawego produktu.
Poznaj ciekawy przepis na zupę z marchewki i topinambura >>>
Bulwy topinamburu najlepiej wykopywać po pierwszych przymrozkach. Nie należy ich przechowywać za długo bo więdnie. Obiera się go jak młode ziemniaki, czyli skrobie. Żeby nie ściemniał należy do wody dodać odrobinę octu albo kwasku cytrynowego. W świecie występuje wiele odmian topinamburu, w Polsce uprawnie zarejestrowane są dwie. Ma smak orzechowy i słodki, można go porównać do karczocha. Kwitnie żółtymi kwiatkami, a w ziemi wyrastają jadalne bulwy. Jest bardzo zdrowy, polecany szczególnie przy spadku odporności. W przeciwieństwie do ziemniaków nie zawiera skrobi tylko inulinę. Z tego względu musi on zostać przetworzony bo nie jest trawiony przez człowieka. Indianie poddawali ją fermentacji w kopcach wtedy to inulina rozkładała się na przyswajalne dla człowieka cukry. Obniża cholesterol, ma właściwości przeciw miażdżycowe. Sproszkowany topinambur używany jest jako środek dietetyczny, daje uczucie sytości i kierowany jest dla diabetyków. Można go kupić w aptece. Jest niskokaloryczny w 100 g ma tylko 20 kcal. W kuchni można nim zastąpić ziemniaki, makarony, ryż, kaszę.
Polecam pieczony! Ja go dodaję do mięs podczas pieczenia, można nim także nadziewać mięsa. Z gotowanego fajne są zupy kremy ale nie tylko. Ze smażonego można zrobić chipsy, albo frytki. Także topinambur ma wiele zastosowań, dlatego gorąco zachęcam do poznania tego ciekawego produktu.
Poznaj ciekawy przepis na zupę z marchewki i topinambura >>>
weronikaS