Wyrastają zazwyczaj późną jesienią i zimą aż do wiosny, na pniach i gałęziach drzew liściastych, najczęściej bzu czarnego. Owocniki są barwy brązowej, kasztanowej, czasami prawie czarnej i mają kształt przypominający ludzką małżowinę uszną. Można je spotkać prawie na całej kuli ziemskiej, są bardzo popularne. Grzyby te właściwie nie mają jakiegoś określonego smaku ani zapachu, ale są chętnie zbierane i spożywane ze względu na swoją chrząstkowatą konsystencję. Jedna z odmian, tzw. grzyby Mun, są uprawiane i szeroko stosowane w kuchni azjatyckiej. Możemy je dodawać do sałatek, marynat, dań duszonych i smażonych. Poza tym grzyby te mają właściwości lecznicze, znane w Azji od tysięcy lat. W Europie także stosowano je w tych celach od XVII w. Robiono wywary do okładów na oczy, czyraki a także zaczęto wyrabiać maści i kremy. Obecnie preparaty z uszaków bzowych są często stosowane w madycynie alternatywnej i homeopatii. Składniki w nich zawarte stymulują układ odpornościowy organizmu, mają właściwości regenerujące, kojące, wzmacniające, odżywcze i odmładzające. Wyciągi i wywary stosuję się przy przeziębieniach, dolegliwościach bólowych zębów i brzucha. Wzmacniają także pracę serca, przeciwdziałają nadciśnieniu i kruchości naczyń krwionośnych. Stosuje się je przy zakrzepicy i żylakach, ponieważ rozrzedzają krew i zapobiegają zatorom. Pochłaniają też wolne rodniki.
