Kąpiel wodna polega na włożeniu mniejszego garnka z produktem do ugotowania do większego naczynia z gotującą się wodą. Powinna ona sięgać do trzech czwartych wysokości mniejszego. Istnieją specjalne garnki do kąpieli wodnej. Wersja przeznaczona do gastronomii nosi nazwę bemar (od franc. bam marie - kąpiel wodna). Spotykana dziś w restauracjach informacja “nie prowadzimy kuchni bemarowej” oznacza, że dania nie są odgrzewane, tylko robione na bieżąco. Faktycznie do kąpieli wodnej wystarczy użyć dwóch garnków o odpowiednich rozmiarach. W kąpieli wodnej nic się nie przypala. Stosuje się ją zaciągając żółtkiem sosy, (w temperaturze kąpieli wodnej żółtka nie ścinają się i dobrze się rozprowadzają). Mieszanki zawierające jajka, masło i czekoladę, takie jak kremy, musy i sosy, najlepiej wykonać tą techniką. Można w ten sposób rozpuścić masło, które nie ma się zrumienić. Odkryte garnki umieszcza się na źródle ciepła tak, by umożliwić mieszanie. Jeśli chcemy użyć kąpieli wodnej tylko do utrzymania temperatury potrawy, woda w dużym garnku powinna mieć niższą temperaturę niż 100°C.
