Na Jawie, jak i w całej Indonezji królem wszelkich potraw jest ryż (goreng), ale bardzo popularny jest również smażony makaron (mie goreng). Używa się dużo ziół i warzyw oraz przeróżnych rodzajów orzechów. Niezbędnym składnikiem wszelkich dań jest popularne mleczko kokosowe dodawane do sosów i zup. Dusi się na nim także owoce morza i warzywa. Pasta bambu, zrobiona z papryczki chili, przyprawy galangal, trawy cytrynowej, zielonej kolendry, migdałów, pasty krewetkowej i liści kaffiru to kolejny niezbędny element kuchni jawajskiej. Odmian bambu jest wiele (inne do mięsa, ryb i drobiu) i wszystkich używa się do duszenia, marynowania i smażenia. Trzeba również wspomnieć o sosach sambal – aromatycznych i bardzo pikantnych, sporządzonych z zielonych lub czerwonych papryczek, cebulki szalotki, czosnku i wielu innych składników (odmian sambali jest równie dużo). Bardzo popularna jest także ketjap manis, przyprawa znana jedynie w Indonezji. Jest to gęsty, słodki sos przygotowywany z fermentowanej soi i orzeszków.
Jawa słynie z rozmaitości swych potraw. Można tu wymienić znany w całej Indonezji nasi goreng – smażony ryż z warzywami, soto ayam – rosół z kurczaka, sato – szaszłyk pieczony w sosie z orzechów arachidowych, tahu goreng – sojowe tofu z warzywami w sosie orzechowym czy shomay - gotowana ryba z warzywami, tahu i sosem orzechowym. Na jawie można też zjeść potrawę z żółwia, jaszczurki lub węża, a jeśli poprosisz, szef kuchni pozwoli ci wybrać, którego zwierzaka chcesz oglądać na swoim talerzu.....
Jawajskim przysmakiem jest m.in. krupuk – smażone chrupki, najczęściej krewetkowe (ale również robione z owoców, orzechów lub warzyw) dodawane do wszelkich potraw, bala-bala – smażone na głębokim oleju warzywa (kapusta, cebula i marchew) oraz durian – z wierzchu kolczasty i nazywany królem owoców, nie wiedzieć czemu, ma mdły cebulowo-czosnkowy smak i brzydko pachnie.
Na Jawie, jak i całej Indonezji, do jedzenia używa się najczęściej palców prawej ręki, łyżki, bądź widelca, nigdy noża.
Grzechem byłoby nie wspomnieć o znanej na całym świecie jawajskiej kawie. Pod koniec XVII wieku Jawa stała się pierwszą wyspą i kolonią, gdzie Holendrzy rozpoczęli uprawę kawy, kończąc tym samym monopol Arabów w tej kwestii. Niestety w XIX wieku plantacje zostały zniszczone przez zarazę i już nigdy nie udało się odbudować potęgi kawowej Jawy. Współcześnie jedynie 20% kawy jawajskiej uznaje się za pełnogatunkową arabikę. Charakteryzuje ją wędzony smak i zapach, jest dość ciężka i ostra, ale mało kwaśna.
Jawa słynie z rozmaitości swych potraw. Można tu wymienić znany w całej Indonezji nasi goreng – smażony ryż z warzywami, soto ayam – rosół z kurczaka, sato – szaszłyk pieczony w sosie z orzechów arachidowych, tahu goreng – sojowe tofu z warzywami w sosie orzechowym czy shomay - gotowana ryba z warzywami, tahu i sosem orzechowym. Na jawie można też zjeść potrawę z żółwia, jaszczurki lub węża, a jeśli poprosisz, szef kuchni pozwoli ci wybrać, którego zwierzaka chcesz oglądać na swoim talerzu.....
Jawajskim przysmakiem jest m.in. krupuk – smażone chrupki, najczęściej krewetkowe (ale również robione z owoców, orzechów lub warzyw) dodawane do wszelkich potraw, bala-bala – smażone na głębokim oleju warzywa (kapusta, cebula i marchew) oraz durian – z wierzchu kolczasty i nazywany królem owoców, nie wiedzieć czemu, ma mdły cebulowo-czosnkowy smak i brzydko pachnie.
Na Jawie, jak i całej Indonezji, do jedzenia używa się najczęściej palców prawej ręki, łyżki, bądź widelca, nigdy noża.
Grzechem byłoby nie wspomnieć o znanej na całym świecie jawajskiej kawie. Pod koniec XVII wieku Jawa stała się pierwszą wyspą i kolonią, gdzie Holendrzy rozpoczęli uprawę kawy, kończąc tym samym monopol Arabów w tej kwestii. Niestety w XIX wieku plantacje zostały zniszczone przez zarazę i już nigdy nie udało się odbudować potęgi kawowej Jawy. Współcześnie jedynie 20% kawy jawajskiej uznaje się za pełnogatunkową arabikę. Charakteryzuje ją wędzony smak i zapach, jest dość ciężka i ostra, ale mało kwaśna.
