Należą do najstarszych potraw, które człowiek nauczył się gotować. Wśród najstarszych zup, zwanych w średniowieczu polewkami, wymieniana jest także zupa piwna z serem i żółtkami – ceseata. Staropolskie zawiesiste zupy, zwane z francuskiego potaziami, przygotowywano z wywaru na kościach i obficie zagęszczano mąką, dodawano kaszę i rośliny strączkowe, najczęściej groch. Wśród dawnych staropolskich polewek wymienia się także kwaśną zupę ze szczawiu, zupę z zająca, zupę z krwi gęsiej, zwaną czerniną, żur postny ze śledziem, biermuszkę lub gramatkę – zupę z chleba, piwa, wina i cukru, famułę – zupę z chleba, jabłek, gruszek i masła, uchę – zupę rybną, grochówkę, chołodziec litewski, wreszcie zupy z owoców- wiśniankę i śliwiankę. Zupy rumiane i jarzynowe, bulion i consomme przygotowana na sposób francuski weszły do kuchni polskiej dopiero w XVIII wieku.
