Skąd pochodzi?
Znany juz w starożytnym Egipcie, jako Bastard Szafrani, służył jako barwnik przy wyrobach oleistych szminek do ust. Jego uprawa rozpoczęła się w Europie juz w XVII wieku, gdzie znane były właściwości koloryzujące tej rośliny.
Stosowany także jako żółty oraz czerwony barwnik do tkanin, który po wymieszaniu z talkiem tworzy jasnoróżowy odcień. Źródłem tak intensywnego koloru są kwiaty, mieniące się intensywnym kolorytem.
Kwiaty krokoszu nie zawierają olejków eterycznych lecz kartaminę (zwaną również czerwienią hiszpańską) – barwnik należący do grupy flawonoidów.
Popularny także w Turcji, znany jest pod nazwą Aspir. Jest znacznie tańszą przyprawą niż szafran - dlatego też może być stosowany w większych ilościach. Minusem jest fakt, że jego aromat jest znacznie uboższy, nie zastępując w pełni właściwości krokusa uprawnego.
Właściwości zdrowotne
Do celów leczniczych pozyskiwany jest cały kwiat - łącznie z kwiatami języczkowymi, popularnie zwanymi płatkami.
Tłoczony olej krokoszowy jest bogaty w witaminę F, E, kwas linolowy oraz fitosterole. Skutecznie obniża poziom glukozy, LDL oraz cholesterol we krwi, działając przy tym przeciwmiażdżycowo oraz przeciwcukrowo.
Wyciągi alkoholowe oraz wodno-alkoholowe z krokosza barwierskiego wspomagają skurcze macicy oraz pobudzają miesiączkowanie.
Składniki znajdujące się w tej roślinie, dodatkowo hamują stany zapalne skóry, regulują wypróżnienia oraz wzmagają wydzielanie potu.
Działa zmiękczająco stosowany na skórę. Produkty o działaniu zahamowującym porost włosów, mające w składzie wyciąg z krokosza jedynie wygładzają powierzchnię naskórka, bez udowodnionych właściwości depilujących.
Zastosowanie w kuchni
Płatki kwiatów krokosza służą jako przyprawa, która odznacza się ledwie wyczuwalnym, delikatnym, lekko gorzkawym zapachem. Podczas zbioru, mają barwę jasnopomarańczową, która podczas suszenia przemienia się w zachwycający, szkarłatny kolor. Suszenie odbywa się w przewiewnym i zaciemnionym miejscu.
Sprzedawany najczęściej jako substytut szafranu na Węgrzech i w północnej Afryce równie intensywnie barwi przygotowywane potrawy. Ze względu na cenę, jest szerzej stosowany, by podkreślić koloryt ciast i sosów, bez widocznego wpływu na smak i zapach.
Krokosz barwierski jest składnikiem wielu mieszanek przypraw, stosowanych do potraw śródziemnomorskich, gdzie idealnie podkreśli wygląd każdej sałatki czy zapiekanki.
Stosowany do wyrobu herbatek ziołowych ma za zadanie nadać ciekawszy i bogatszy koloryt, bez znaczącej zmiany w charakterze i smaku przygotowywanego naparu. Olej krokoszowy dodany do sałatek i surówek skutecznie podkreśli ich kremowość i złagodzi smak.
Świetnie komponuje się z dodatkiem szpinaku lub rukoli. Szafran łąkowy, potocznie zwany tez ostem idealnie sprawdzi się także jako baza do dressingów, wykorzystywanych nie tylko w sałatkach.
Czy znacie i stosujecie krokosz barwierski w swoich potrawach? Podzielcie się z nami swoimi przepisami z jego wykorzystaniem!
Znany juz w starożytnym Egipcie, jako Bastard Szafrani, służył jako barwnik przy wyrobach oleistych szminek do ust. Jego uprawa rozpoczęła się w Europie juz w XVII wieku, gdzie znane były właściwości koloryzujące tej rośliny.
Stosowany także jako żółty oraz czerwony barwnik do tkanin, który po wymieszaniu z talkiem tworzy jasnoróżowy odcień. Źródłem tak intensywnego koloru są kwiaty, mieniące się intensywnym kolorytem.
Kwiaty krokoszu nie zawierają olejków eterycznych lecz kartaminę (zwaną również czerwienią hiszpańską) – barwnik należący do grupy flawonoidów.
Popularny także w Turcji, znany jest pod nazwą Aspir. Jest znacznie tańszą przyprawą niż szafran - dlatego też może być stosowany w większych ilościach. Minusem jest fakt, że jego aromat jest znacznie uboższy, nie zastępując w pełni właściwości krokusa uprawnego.
Właściwości zdrowotne
Do celów leczniczych pozyskiwany jest cały kwiat - łącznie z kwiatami języczkowymi, popularnie zwanymi płatkami.
Tłoczony olej krokoszowy jest bogaty w witaminę F, E, kwas linolowy oraz fitosterole. Skutecznie obniża poziom glukozy, LDL oraz cholesterol we krwi, działając przy tym przeciwmiażdżycowo oraz przeciwcukrowo.
Wyciągi alkoholowe oraz wodno-alkoholowe z krokosza barwierskiego wspomagają skurcze macicy oraz pobudzają miesiączkowanie.
Składniki znajdujące się w tej roślinie, dodatkowo hamują stany zapalne skóry, regulują wypróżnienia oraz wzmagają wydzielanie potu.
Działa zmiękczająco stosowany na skórę. Produkty o działaniu zahamowującym porost włosów, mające w składzie wyciąg z krokosza jedynie wygładzają powierzchnię naskórka, bez udowodnionych właściwości depilujących.
Zastosowanie w kuchni
Płatki kwiatów krokosza służą jako przyprawa, która odznacza się ledwie wyczuwalnym, delikatnym, lekko gorzkawym zapachem. Podczas zbioru, mają barwę jasnopomarańczową, która podczas suszenia przemienia się w zachwycający, szkarłatny kolor. Suszenie odbywa się w przewiewnym i zaciemnionym miejscu.
Sprzedawany najczęściej jako substytut szafranu na Węgrzech i w północnej Afryce równie intensywnie barwi przygotowywane potrawy. Ze względu na cenę, jest szerzej stosowany, by podkreślić koloryt ciast i sosów, bez widocznego wpływu na smak i zapach.
Krokosz barwierski jest składnikiem wielu mieszanek przypraw, stosowanych do potraw śródziemnomorskich, gdzie idealnie podkreśli wygląd każdej sałatki czy zapiekanki.
Stosowany do wyrobu herbatek ziołowych ma za zadanie nadać ciekawszy i bogatszy koloryt, bez znaczącej zmiany w charakterze i smaku przygotowywanego naparu. Olej krokoszowy dodany do sałatek i surówek skutecznie podkreśli ich kremowość i złagodzi smak.
Świetnie komponuje się z dodatkiem szpinaku lub rukoli. Szafran łąkowy, potocznie zwany tez ostem idealnie sprawdzi się także jako baza do dressingów, wykorzystywanych nie tylko w sałatkach.
Czy znacie i stosujecie krokosz barwierski w swoich potrawach? Podzielcie się z nami swoimi przepisami z jego wykorzystaniem!
SylaUla
karola25
niezły kąsek